Door: Lieve (team Mommunity Breda)
Inmiddels is Liv drie maanden oud. Het nieuwtje van ‘de pasgeboren baby’ is eraf. De tijd dat we met zijn drietjes hele dagen thuis waren en ons enkel druk hoefden te maken over wie er beschuit met muisjes kwam eten is voorbij.
Ineens ben je een gezin van drie en probeer je alle ballen hoog te houden. Het leven gaat dus gewoon door. Ik moet toegeven dat dit aardig lukt, maar écht ontspannen lukt gewoonweg niet met een baby. Onze kleine pierewaaier zorgt iedere nacht weer voor een uitdaging.
Tijd om een lang weekend weg te gaan in de herfstvakantie. Even écht tijd met z’n drietjes. En dus boekten we een huisje en vertrokken. Nee, wacht, zo ging het niet. We boekten een huisje, pakten een heleboel spullen in, propten dit in de auto en vertrokken. Ik vraag me serieus af hoe mensen dit met vier kinderen doen, maar feit is dat onze auto vol zat. Waarschijnlijk een beginnersfout.
Hoe dan ook, we hadden er zin in. De plek was heerlijk, het huisje was heerlijk en Liv deed het vooralsnog voorbeeldig. Ze sliep nooit in de wagen, maar ineens sliep ze hier overdag uren achter elkaar in. Ik had werkelijk met alle scenario's rekening gehouden (vandaar al die spullen), maar niet, ik herhaal niet, aan bijna zomers weer.
Het was verdorie twintig graden met zon. Het was gewoon warm! Ik had een idyllisch beeld van ons gezinnetje voor de open haard met warme chocomel of een glas rode wijn. Ik had wollen dekens meegenomen, een extra dikke slaapzak en kruiken voor je weet maar nooit.
Stiekem had ik ook de illusie dat we heerlijk zouden uitrusten. Een mens moet kunnen dromen. Dat we ‘s ochtends ontwaakten en het ineens 9 uur was. Dat we op ons gemakje een koffietje en croissantje zouden scoren. Dat we uitgebreid de tijd hadden voor goede gesprekken en heel relaxed als kersvers gezinnetje over de boulevard zouden flaneren. Uitgeslapen.
Conclusie: we waren kapot. Een baby heeft geen boodschap aan ‘een weekendje rust’. Nee, een baby vindt het blijkbaar veel te gezellig dat papa en mama ineens alle tijd hebben en dus zagen we ieder uur van de nacht. Ik zie ons nog om 3 uur ‘s nachts zitten. Liv die tevreden de fles krijgt en wij die niet in slaap proberen te vallen. Als ik het zo schrijf klinkt het stiekem wel hilarisch. En toch had ik het voor geen goud willen missen. Die tijd van rustig slapen komt wel, daar houd ik me aan vast. En door die nachtelijke taferelen hebben we wel intens van elkaar kunnen genieten. Je haalt toch alles uit je dag zullen we maar zeggen.
Over een aantal weken vliegen we voor het eerst met z'n drietjes naar de zon. Dat leek me een ontzettend goed plan, maar op dit moment moet ik nog even niet denken aan alles wat daarbij komt kijken.
In ieder geval ben ik dan beter voorbereid op warm weer, dat is toch winst. En niet te vergeten dat we ook daar alles uit onze dag mogen halen!
Liefs,
Lieve
Comments