Door: Sanne Baghus (team Mommunity Breda)
Ik wilde 28 jaar zijn wanneer ik mijn eerste kindje in mijn armen zou nemen. Dit zou me zijn gelukt als mijn eerste zwangerschap niet op een miskraam was uitgelopen. Ik ging uiteindelijk voor 30 jaar. Deze droom kwam wel uit.
Momenteel ben ik twee en een half jaar mama van mijn fantastische zoon Sem. Niet lang, niet kort. Gewoon precies genoeg om een hoop te kunnen vertellen over mijn reis door het ouderschap.
Mijn wens om moeder te worden verliep dus niet zonder slag of stoot. Plannen vielen in duigen toen mijn man vertelde mijn droom van een groot gezin niet te delen en dan ook nog het verlies van ons eerste kindje. Veel mensen vroegen ons sinds de bruiloft wanneer wij dan toch eens een kindje zouden willen verwachten of dat ik misschien niet stiekem toch al zwanger zou zijn. Ik vond het enorm frustrerend dat mensen dit durven vragen en verwachten. Mochten wij niet ons eigen tempo volgen? Doen waar wij zin in hebben? Zonder verplichtingen?
Ik was uiteindelijk 29 jaar toen ik beviel van onze zoon Sem. Dit voelde als een overwinning. Nadat ik zoveel dromen aan de kant had moeten schuiven was deze toch uitgekomen. Voor mijn dertigste werd ik mama.
En nu... Het moederschap voelt voor mij momenteel als het mooiste wat ik ooit heb mogen meemaken. Uiteraard in mijn geval ook niet zo moeilijk want ik heb een prachtige, slimme, leerrijke, goedlachse zoon die al snel alles onder de knie had (nogmaals, misschien ben ik een beetje bevooroordeeld). Sem stapte echter al op zijn negen maanden en nu hij twee en een half jaar is babbelt hij al kei vlot, zingt hij liedjes, danst, loopt, fietst, … met andere woorden: Er is altijd leven hier in huis!
Natuurlijk besef, juist, ik me dat ik ontzettend dankbaar mag zijn voor deze wervelwind aan energie in huis, want het is gewoon niet vanzelfsprekend mama te mogen worden. Daarnaast is elk kind anders en dat is helemaal goed. Wel had ik het fijn gevonden het ouderschap in te stappen met wat kennis van nu. Ik wil andere mommy's dan ook graag wat wijsheid meegeven die hopelijk helpt in jullie reis als (verse) moeder:
1. Het maakt niet uit of je kindje traag of snel is, als je kind zich maar ontwikkeld op een tempo dat bij hem/haar past.
2. Het ouderschap bestaat niet uit strikte regels of een voorgewerkt plan. Het ouderschap bestaat uit jouw gevoel en als je handelt in het welzijn van je kind en met liefde dan komt alles uiteindelijk wel goed!
3. Wees niet bang om (professionele) hulp te vragen. Je kunt niet alles alleen!
4. Geniet van de kleine dingen. Laat die wasmand gerust een dagje langer staan om met je kind te knutselen, gaan wandelen, spelen, ... Ze zijn maar even klein.
5. Weet dat je meer mag zijn dan mama alleen. Er is niets mis om samen met je broer naar de cinema te gaan, met je vriendin naar een concert of met je mama lekker te gaan lunchen. Je bent een mens en je leeft. Pluk de dag zoals jij dat wilt, ook al is dat heel af en toe zonder je oogappeltje.
6. Jij en je kind zullen fouten maken. De ene keer ben jij misschien te streng, de andere keer weigert je kind zich aan te kleden en kom je te laat. Dat is helemaal oké! Het leven is niet perfect en iedereen maakt fouten. Je kan er van leren en dit maakt je geen slechte ouder. Perfecte imperfectie is nu eenmaal het leven!
Overigens ben ik soms nog wel eens benieuwd of ik deze zelfde wijsheden had kunnen delen met twee, drie of misschien dus wel vijf kinderen. Had ik dan anders in het leven gestaan? Of was ik dezelfde mama geweest, maar dan keer vier? Dat ik het nooit zal weten zal duidelijk zijn. Voor mijn man is het goed zo. En voor mij? Ik zal het je vertellen in het laatste deel van mijn blog.
Comments